Vlinders Eemland
Excursie IVN Eemland - Egmond aan Zee
26 setpember 2015, door Violet Middelman
De dag begon zonnig en met wat laaghangende mist, het beloofde een prachtige dag te worden.
Met 15 leden en donateurs van IVN Eemland reden we naar Egmond aan Zee. We begonnen de excursie met koffie/thee in strandpaviljoen De Uitkijk. Een half uurtje later reden we naar de locatie waar de excursie echt van start ging. Gids Luc Knijnsberg van PWN, het waterbedrijf dat dit gebied beheert, vertelde door wat voor een gebied we zouden gaan lopen.
Dit gebied staat ook bekend als de Duinen van Six: tot 1992 was dit terrein eigendom van de Amsterdamse koopmansfamilie Six. Vanaf het moment dat ze het in 1992 aan de provincie verkochten werd de naam gewijzigd in de Wimmenummerduinen, naar het (voormalige) plaatsje Wimmenum.
Koffie in de strandtent (Foto: Violet Middelman)
We liepen naar de duinlandjes, kleine akkertjes in het duinlandschap waar de ‘derpers’, de dorpelingen, hun groenten en bloemen verbouwen. Vroeger was dat pure noodzaak om te kunnen overleven, tegenwoordig is het meer een hobby. De akkertjes liggen verdiept in het duinlandschap. Dat is voor beschutting, maar ook om dichter bij het grondwater te zitten. Op de percelen mogen kleine hutjes staan om het gereedschap in te bewaren, maar overnachten mag je er niet.
Even verderop staan wel huisjes waar je mag overnachten. Deze zijn alleen te voet bereikbaar, ze hebben geen stroomvoorziening op eventuele zonnepanelen en gasflessen na.
Corry was benieuwd naar de paddenstoelen in het gebied, en dan voornamelijk naar aardsterren zoals de Peperbus. De Peperbus wist Luc wel te staan, al was dit een beetje sneu en klein exemplaar. Maar toch, het was er eentje.
Peperbus - Myriostoma coliforme (Foto: Corry Heus)
Op Slangenkruid werd een mooi rupsje ontdekt, en Luc wist er direct een naam aan te plakken: de Grote zwartwitmot. Deze soort komt eigenlijk alleen aan de kust en in Limburg voor.
Rups Grote zwartwitmot - Ethmia bipunctella (Foto: Remco Vos)
Over de zandpaadjes liepen we verder tussen de huisjes door. Op een dode Duindoorn zaten een paar zwammen, Duindoornvuurzwammen. Zoals de naam al aangeeft zitten deze specifiek op Duindoorn.
Duindoornvuurzwam - Fomitiporia hippophaeicola (Foto: Remco Vos)
Al snel lieten we de huisjes achter ons en liepen we verder het duingebied in. We beklommen een hoog duin en gingen een hekje door. Vanaf hier liepen we door het gebied waar de grazers, Schotse hooglanders en Exmoor- en Konikpaarden, vrij spel hebben. Het uitzicht vanaf de top van het duin was prachtig: een geweldig mooi landschap met een blauwe lucht en schitterende wolkenpartijen. Hier vertelde Luc weer het één en ander over het gebied en haar geschiedenis. Op een gegeven moment werd hij even afgeleid, er liep in de verte iets door het land. Het bleek een vos te zijn die op z’n gemak rond struinde.
Foto's: Violet Middelman
We verlieten de gebaande paden en trokken door het veld, waar we o.a. het Gewone vuurzwam- metje, de Blauwvleugelsprinkhaan en Mestkaalkopjes tegen kwamen. Buizerds vlogen heerlijk op de thermiek, vergezeld door een Torenvalk. Vlinders vlogen er weinig, maar een Bonte worteluil werd opgeschrikt door ons. Naast het landschap en de prachtige lucht was er genoeg te zien voor iedereen. Het werd echter wel tijd voor de lunch.
Gewoon vuurzwammetje - Hygrocybe miniata (Foto: Remco Vos)
We moesten even doorstappen om op de lunchplek te komen, maar dat was dan ook wel de moeite waard! Terwijl we aan de rand van een klein meertje kwamen zagen we 2 blauwe flitsen over het water vliegen: IJsvogels! Gedurende de pauze lieten ze zich meerdere malen zien, prachtig.
Het met de hand gegraven watertje werd vroeger gebruikt om op eenden te jagen, nu gebeurd dat niet meer.
Lunchplek (Foto's: Violet Middelman)
Na de lunch ging de wandeltocht weer verder, duin op en af.
Het tempo lag nu iets hoger dan ’s ochtends, waardoor er soms wat mensen achterop raakten omdat ze iets wilden fotograferen. Toch kwamen we telkens weer bij elkaar en raakten we niemand kwijt. Op een gegeven moment zag Luc een vlinder, het bleek een Kleine parelmoervlinder te zijn. De vlinder vloog op voordat er een foto gemaakt kon worden. We renden het duin op, achter de vlinder aan, maar het mocht niet baten.
Achterblijvers (Foto: Corry Heus)
We kwamen bij een veldje dat vol met Munt stond. Er stonden echter ook zeldzame soorten als Bitterling en Krielparnassia. Het eind van de excursie kwam in zicht, maar er was nog genoeg te zien. Twee Grote parasolzwammen stonden naast het pad te pronken, welke uiteraard op de gevoelige plaat moesten worden vastgelegd.
Grote parasolzwam - Macrolepiota procera (Foto: Corry Heus)
Iets verderop moesten we een stroomdraad over, welke gids Luc galant naar beneden hield met behulp van zijn verrekijker. Bij een oude bunker hielden we even stil. Met behulp van subsidie en de inzet van verstandelijk beperkte vrijwilligers zijn de bunkers vrij gemaakt van zand, stenen en ander afval. Tegenwoordig zijn de bunkers een prachtige overwinteringsplek voor vleermuizen en vlinders.
(Foto: Violet Middelman)
Na nog een stroomdraad te zijn gepasseerd waren we al weer bijna bij de auto’s. De dag was voorbij gevlogen! Nadat we Luc hadden bedankt en afscheid hadden genomen gingen we met een aantal mensen nog even napraten bij strandpaviljoen De Uitkijk.
Het was een heerlijke dag, met een overvloed aan zon, mooie uitzichten, paddenstoelen, plantjes en nog veel meer. De bevlogenheid van de gids was aanstekelijk, wat een passie, kennis en enthousiasme!
Vermoedelijk heeft iedereen heerlijk geslapen die nacht, na alle ‘kuitenbijters’ en de gezonde zeelucht.
